Umożliwia leczenie chorych z zastosowaniem najbardziej zaawansowanej mechanicznej wentylacji płuc w tzw. sposób oszczędzający płuca oraz pozaustrojowego wspomagania lub zastępowania czynności płuc z wykorzystaniem dostępnych technik krążenia pozaustrojowego – ECMO i ECCO2R

Umożliwia leczenie chorych metodą plazmaferezy leczniczej w celu wykonania terapeutycznej wymiany osocza. Plazmafereza lecznicza znajduje swoje zastosowanie w chorobach autoimmunologicznych o ciężkim postępującym przebiegu, opornych na konwencjonalne leczenie. Skuteczność plazmaferez oceniana była w kontekście wielu chorób, w literaturze wymienia się około 180 jednostek chorobowych, ale najczęściej jest przeprowadzana w leczeniu zespołu Guillain-Barre oraz przełomu miastenicznego.

Zadaniem Oddziału Terapii Pozaustrojowych jest również koordynacja i rozwój technik krążenia pozaustrojowego w intensywnej terapii w ramach naszego Szpitala oraz dla potrzeb Sił Zbrojnych RP. Techniki pozaustrojowe, umożliwiające wspomaganie lub zastępowanie funkcji narządów, rozwijają się niezwykle dynamicznie i stanowią jeden z filarów nowoczesnej intensywnej terapii.

– chirurgii ogólnej i naczyniowej

– torakochirurgii

– kardiochirurgii

– ortopedii

– neurochirurgii

– ginekologii

– otolaryngologii

– chirurgii szczękowej

– okulistyce

– chirurgii wewnątrznaczyniowej

– neuroradiologii interwencyjnej

– kardiologii inwazyjnej

– pracowniach MRI, TK

– w pracowniach endoskopowych gastroenterologii i pulmonologii

– w chirurgii do zabiegów w trybie „jednego dnia”

oraz prowadzi intensywną terapię okołooperacyjną w Oddziale Intensywnej Terapii Pooperacyjnej ZBO 1 oraz sali wybudzeń ZBO2.

– możliwością prowadzenia oksygenacji pozaustrojowej (ECMO)
– nowoczesnymi technikami monitorowania hemodynamicznego
– stanowiskami wyposażonymi w nowoczesne respiratory, umożliwiające prowadzenie terapii wentylacyjnej i monitorowanie układu oddechowego
– możliwością prowadzenia ciągłego leczenia nerkozastępczego, również leczenia plazmaferezą
– możliwością monitorowania metabolizmu krytycznie chorych z wykorzystaniem metody kalorymetrii pośredniej
– możliwością monitorowania inwazyjnego i nieinwazyjnego ośrodkowego układu nerwowego u chorych po urazach czaszkowo-mózgowych oraz po zabiegach neurochirurgicznych
– możliwością wykorzystania techniki bronchoskopii w terapii i diagnostyce
– badaniem USG i ECHO-dopler do szybkiej przyłóżkowej diagnostyki oraz jako techniki wspomagające w procedurach intensywnej terapii
– badaniem dopplerowskim tętnic wewnątrzczaszkowych (TCD)
– możliwością prowadzenia wczesnej rehabilitacji przyłóżkowej ciężko chorych.